1. Kamienie (duży rozmiar)

Mogą to być np. płytki piaskowca, ułożone na dnie terrarium. Jest to podłoże wyglądające bardzo naturalnie i estetycznie, które w razie potrzeby można łatwo wymienić. Jest dosyć łatwe w sprzątaniu. Nie istnieje ryzyko zjadania tego podłoża przez gekony.

Wady:

• Podłoże bardzo ciężkie i zwarte, uniemożliwiające gekonom kopanie.

• Kamienie są twarde i czasem posiadają ostre krawędzie, co sprawia, że jaszczurka w razie upadku na takie podłoże jest bardziej narażona na urazy.

• Wpuszczane swobodnie do terrarium owady karmowe (np. świerszcze) mogą chować się w szczelinach między kamieniami.

2. Piasek (zwykły / kolorowy)

W sklepach zoologicznych można znaleźć różne rodzaje piasku, a nawet wybrać najbardziej nam odpowiadający kolor. Ciekawie wygląda skomponowanie podłoża z piasku o różnych kolorach. Podłoże wyglądające bardzo estetycznie, stosunkowo lekkie, umożliwiające gekonowi kopanie. Łatwe do wymiany oraz łatwe w sprzątaniu, można też je mieszać z innymi rodzajami podłoża. Odpowiednio gruba warstwa piasku może też zamortyzować upadek gekona z wysokości.

Wady:

• Piasek niesie ze sobą wysokie ryzyko zaczopowania gekona w przypadku, jeśli jaszczurka będzie nagminnie zjadać podłoże (patrz: Zaczopowanie). Sprzedawany w sklepach zoologicznych drobny piasek z mieloną sepią NIE jest bezpieczniejszy dla zjadającego go gekona, niezależnie od tego, jaką ma domieszkę suplementów.

• Podłoże nie polecane dla bardzo młodych gekonów. Nie zalecane także dla hodowców, którzy nie są w stanie poświęcić zwierzęciu na tyle dużo uwagi, by w razie zaobserwowania zjadania piasku szybko zareagować.

• W przypadku dostania się piasku do oczu bądź nozdrzy gekona istnieje ryzyko wystąpienia podrażnienia lub - w skrajnych przypadkach - stanu zapalnego.

• W czasie polowania na swobodnie poruszające się po terrarium owady karmowe, gekon może niechcący zjadać niewielkie ilości podłoża. To samo dotyczy sytuacji, kiedy gekon bada otoczenie za pomocą języka.

3. Kostka bukowa (duży rozmiar)

Kostka bukowa wygląda w terrarium dość estetycznie, jest przy tym podłożem naturalnym, bardzo lekkim i umożliwiającym gekonowi kopanie. Jest łatwa do wymienienia oraz łatwa w sprzątaniu, można też ją mieszać z innymi rodzajami podłoża. Odpowiednio gruba warstwa drewienek może zamortyzować upadek gekona z wysokości. Ryzyko zaczopowania jaszczurki tym rodzajem podłoża jest bardzo małe, a w przypadku, gdy gekon pobiera pokarm z miski - praktycznie zerowe.

Wady:

• W czasie polowania na swobodnie poruszające się po terrarium owady karmowe istnieje pewne ryzyko połknięcia kawałka kostki przez gekona. Może to doprowadzić do groźnego w skutkach zaczopowania. Z tego względu zalecane jest stosowanie kostki o dużych rozmiarach (ponad 10 mm), której gekon z zasady nie powinien połknąć, nawet przez przypadek.

• Uciekające owady karmowe w rodzaju larw mącznika czy drewnojada mogą zaszywać się w podłożu z kostki bukowej i podjadać ją, a następnie przeobrażać się w owady dorosłe.

4. Chips kokosowy (duży rozmiar)

Posiada podobne właściwości, co kostka bukowa. Jest to podłoże naturalne i dość estetycznie wyglądające, a także stosunkowo lekkie, łatwe w wymianie oraz w sprzątaniu. Można łączyć chips kokosowy z innymi rodzajami podłoża. Nie zwiększa ryzyka urazu w razie upadku gekona z wysokości, a przy odpowiednim rozmiarze praktycznie nie istnieje możliwość połknięcia przez jaszczurkę fragmentu podłoża.

Ważne: Chips kokosowy (względnie kostka kokosowa) to NIE jest włókno kokosowe, torf kokosowy, brykiet kokosowy ani żadne inne podłoże kokosowe, które musi być namaczane w wodzie przed umieszczeniem w terrarium. Jako podłoże dla gekona nadaje się kokos w formie "chipsów", czyli suchych kawałków o odpowiednim rozmiarze (ponad 10 mm).

Wady:

• Chips o dużych rozmiarach, stosowany jako wyłączny składnik podłoża w terrarium, może utrudniać gekonowi swobodne kopanie, a także swobodne chodzenie - zwłaszcza gekonom bardzo młodym.

• Jak w przypadku kostki bukowej, chips kokosowy może stać się schronieniem dla uciekających larw mącznika czy drewnojada, które będą podgryzać kawałki podłoża i przeobrażać się w owady dorosłe. Między dużymi chipsami kokosowymi mogą się też chować świerszcze.

• W wysokich temperaturach i przy bardzo niskiej wilgotności istnieje ryzyko, że chips kokosowy zacznie pylić, co może być dla gekona mało komfortowe.

5. Glina zmieszana z piaskiem

To podłoże stałe, wyglądające w terrarium bardzo naturalnie i estetycznie. Jest średnio łatwe w sprzątaniu, nie istnieje też żadne ryzyko zjadania tego rodzaju podłoża przez gekony. Jeśli jest odpowiednio przygotowane, nie ma możliwości, aby chowały się w nim owady karmowe. Dodatkowym plusem jest fakt, że dobrze nagrzana w ciągu dnia glina przez dłuższy czas oddaje ciepło w nocy.

Przygotowanie: Do tego rodzaju podłoża wykorzystuje się glinę wiążącą, w roli której dobrze sprawdza się glinka wędkarska dostępna w sklepach. Glinę należy wymieszać z piaskiem (lub drobnym żwirem) w proporcjach 1:1, a następnie dodać wody i wyrobić z tego jednolitą masę, przypominającą w konsystencji ciasto. Powstałą masę wykłada się na dno terrarium, uważając, by wylepiała całą jego powierzchnię oraz szczeliny przy ściankach. Całość pozostawia się do wyschnięcia, które zależnie od warunków może trwać nawet powyżej 24 godzin. W tym czasie dobrze jest co jakiś czas spryskiwać wysychającą glinę niewielką ilością wody - w przeciwnym razie na jej powierzchni będą pojawiać się pęknięcia.

Wady:

• Podłoże dosyć ciężkie i zwarte, uniemożliwiające gekonowi kopanie.

• Jaszczurka w razie upadku na tak twarde podłoże jest bardziej narażona na urazy.

• Podłoże bardzo trudne do wymiany. Chcąc się pozbyć gliny z terrarium, trzeba ją najpierw mocno zwilżyć, a następnie żmudnie oddzielać od dna - uważając, by nie uszkodzić przy tym zbiornika.

6. Styropian pokryty zaprawą

Podobnie jak glina z piaskiem, jest to rodzaj podłoża stałego. Jego estetyczny i naturalny wygląd zależy całkowicie od wykonania. Można je ukształtować dowolnie i dopasować do ścianki. Nie istnieje ryzyko zjadania tego rodzaju podłoża przez gekony. Jeśli jest odpowiednio przygotowane, nie ma możliwości, aby chowały się w nim owady karmowe.

Przygotowanie: Jak w przypadku ścianki do terrarium. Trzeba pamiętać o dokładnym dopasowaniu takiego podłoża do dna terrarium i unikać pozostawiania szczelin, w których mogłyby się chować owady karmowe.

Wady:

• Zwarta struktura podłoża, uniemożliwiająca gekonowi kopanie.

• Podłoże twarde, wskutek czego gekon jest bardziej narażony na urazy w razie upadku z wysokości.

• Ten rodzaj podłoża nie jest tak łatwy w sprzątaniu, jak wcześniej wymienione. Problemowe może być zwłaszcza usuwanie z niego odchodów.

• Podłoże bardzo trudne do wymiany. Styropian pokryty zaprawą, jeśli jest przyklejony do dna terrarium, trzeba usuwać ostrożnie, starając się nie uszkodzić zbiornika.

7. Płytki ceramiczne

Kolejny rodzaj podłoża stałego. Podłoże z płytek, w zależności od dobranego wariantu, ma szansę wyglądać bardzo estetycznie. Jest ono bardzo łatwe w sprzątaniu, nie stwarza też ryzyka zaczopowania gekona wskutek zjadania podłoża. Przy odpowiednim dopasowaniu płytek do dna terrarium nie ma możliwości chowania się pomiędzy nimi owadów karmowych.

Wady:

• Podłoże bardzo ciężkie i zwarte, uniemożliwiające gekonowi kopanie.

• Płytki ceramiczne są bardzo twarde, co sprawia, że gekon jest bardziej narażony na urazy w razie upadku.

• Podłoże bardzo trudne do wymiany.

8. Ręczniki papierowe

Ten wariant podłoża zakłada wyłożenie dna terrarium zwykłymi, najczęściej białymi ręcznikami papierowymi - nie powinno się stosować w tym celu ręczników zapachowych. Podłoże to jest szczególnie polecane dla bardzo młodych gekonów oraz dla gekonów przebywających w pojemnikach tymczasowych. Szczególnie przydatne jest w sytuacjach, gdzie mamy do czynienia z chorym zwierzęciem, wymagającym wysoce higienicznych warunków. Jest to podłoże lekkie, bardzo łatwe w wymianie oraz równie łatwe w sprzątaniu. W zasadzie nie ma ryzyka, że gekon się zaczopuje wskutek zjadania ręczników papierowych.

Wady:

• Mało estetyczny i nienaturalny wygląd podłoża.

• Pod ręcznikami papierowymi mogą chować się owady karmowe - poruszające się swobodnie bądź uciekające z miski.

• Gekon zasadniczo nie może kopać w takim podłożu, co nie znaczy, że czasem nie próbuje. Ponieważ ręczniki papierowe są bardzo lekkie, często kończy się to wywracaniem misek z wodą, pokarmem i witaminami oraz przemieszczaniem kryjówek.